e-nafpaktia.gr

τής Αγγελικής Δεδοπούλου

φοιτήτριας Παντείου Πανεπιστημίου

Πως μπορώ να ξεχάσω αυτόν τον γλυκύτατο παππού , που κάθε φορά πηγαίνοντας στο χάνι του Λιόλιου με τον πατέρα μου ήταν πάντα τόσο περιποιητικός και καλός και μας φήλευε με

την κυρά- Χαρίκλεια ένα σωρό καλούδια από καραμέλες και τσίχλες μέχρι ψωμοτύρι για το καλοσώρισμα.
Όταν έμαθα την θλιβερή είδηση ότι πέθανε, αμέσως πέρασαν από το μυαλό μου αστραπιαία όλες οι ιστορίες που μας διηγούταν για τα αγριογούρουνα που σκότωνε νέος στο κυνήγι,και για τον τζερτζελέ που γινόταν γιορτάζοντας για τα θυραματά του. Πως να ξεχάσω μια φορά που μείναμε στην καστανιά από το χιόνι και σχεδόν παγωμένοι από το κρύο φτάνοντας στο χάνι μας έδωσε κάλτσες και μας έφτιαξε ζεστό τσάι με μέλι για να ζεσταθούμε.